Ice-trap

Net nadat we ankerop gingen in de Walrusbaai van Jan Mayen komt de Commander door op de VHF. Hij hield ons kennelijk toch goed in de gaten en wenst ons nu een goede reis. Aardige vent.

Vooralsnog is er weinig tot geen wind. Geeft niet, we hebben geen haast. Maar de snelheid komt er vanzelf in als de wind aantrekt. We lijken aantrekkelijk te zijn voor de stormvogels. Die scheren om ons heen, strijken neer op het water vlak voor ons, laten, nieuwsgierig kijkend, Norna op korte afstand voorbij komen om vervolgens weer op te vliegen en een eindje verder weer in het water gaan zitten wachten tot we voorbij komen. Grappig wel, dit had ik nog niet eerder gezien. Oh wacht, uit de kombuis komen heerlijke geuren, dat zal het zijn.

In de nacht wordt het stormachtig met een vervelende onregelmatige golfslag. Met alleen de kleine fok komen we vooruit maar comfortabel is het niet. Als je met regelmaat bijna uit je kooi wordt geslingerd, ondanks slingerzeil, wordt slapen ook erg lastig.

Ook voor de kachel is het gehots en gebots te veel. Die gaat uit, waarna het erg koud wordt. Mijn tweede slaapzak komt, voor het eerst, uit de kast. Ook de skibroek die ik in Longyearbyen heb aangeschaft trek ik over mijn broek aan, gevolgd door de zeilbroek. Met extra sokken in de neopreen laarzen, een extra fleece trui, muts, wanten en een goed boek is het niet koud meer in Norna’s salon.

28 Juli, Joost heeft ons per email aangemeld bij de Groenlandse kustwacht zoals het protocol dat voorschrijft. Om 16.00 uur ontvangen we ook weer een nieuwe ijskaart. Het is er niet beter op geworden, wel slechter. Ook de nieuwe weergrib belooft niet veel goeds. We moeten opnieuw gas terugnemen en gaan een poosje bijliggen. We zijn nog 100 mijl uit de Groenlandse kust vandaan en nog ca. 40 mijl vanaf het eerste ijs. Dat wil zeggen dat er een traject van 60 mijl in theorie bevaarbaar ijs voor ons ligt. Maar wat is bevaarbaar ? 40% ijs (volgens de ijskaart) hebben we nog niet eerder meegemaakt. Er ligt ook nog een zeer dicht ijsveld direct ten Noorden van de ingang van de Scoresbysund. Als dat de komende tijd verder naar het Zuiden zakt sluit dat de Scoresbysund af. De wind zal 20-25kn uit Noordelijke richting zijn, teveel vinden we voor in het ijs. En momenteel zitten we in dichte mist. Alles bij elkaar niet fijn.

Dan hebben we ook nog een plan B, zeg maar de escape route, in Zuidelijke richting wegzeilen richting IJsland. De voorgaande dagen zag dat er nog comfortabel uit. Er komt nog een storm depressie aan met 50kn. wind er in, maar dat is pas later. We zouden nog genoeg tijd over hebben om die te ontlopen.

Met goed zicht, weinig wind en uitzicht op een veilig plan B hadden we ons wel in het ijs kunnen begeven. Edmond had al een positie op de tweede zaling in het vooruitzicht. Maar niets is zo veranderlijk als het weer. Die stormwind komt eerder. Dat wil zeggen dat als we in het ijs zitten te lummelen en het lukt niet om de Scoresbysund in te komen onze escape route wordt gedomineerd door storm, weliswaar uit de goede richting, maar 50kn. is wel wat veel. Een plan C hebben we niet.

We besluiten om ons niet in die val te laten lopen, trekken de kluiver er bij en zetten koers richting NW. IJsland. We melden ons weer af bij de Groenlandse kustwacht.

Het is jammer maar helaas. In ieder geval voelen we ons er weer comfortabel bij. We hebben ons nog niet erg verdiept in de IJslandse kust maar hebben daar de komende dagen nog genoeg tijd voor. We moeten wel een beetje voort maken om die stormdepressie te ontlopen.

Scoresbysund wordt het dus niet meer dit jaar en aangezien bij mij het glas altijd halfvol is hebben we er nu weer een nieuw doel bij voor in de toekomst.

NB. Deze post is verzonden over de Iridium sateliet met te weinig bandbreedte voor foto’s. Deze zijn op 1/8 toegevoegd